Het geheim voor meer verhaal in je foto

Wat is voor jou de reden dat je foto’s maakt van je kind(eren)? Is dat.. omdat je wilde herinneren dat een bepaald moment gebeurde? Of wil je juist het gevoel dat dat moment je gaf blijven herinneren?

Als het je alleen gaat om het moment – laten we zeggen: het eerste groentehapje van je kind – dan maakt het niet uit als de foto wazig is, of slecht belicht. Je hebt het moment op foto.

Maar als je terug wil naar dat hele specifieke moment, en het gevoel dat dat moment je gaf, wil je veel meer zien van dat moment in je foto. Waar waren jullie precies toen je zoontje z’n eerste hapje bloemkool kreeg? Hoe was jullie interieur toen (grote kans dat je over 10 jaar denkt ‘Vond ik dat toen móói?!’), welke kleren had hij aan? Hoe keek hij toen hij het hapje kreeg?

Je wil veel meer verhaal in je foto hebben om je precies dat gevoel weer te kunnen terughalen.

En als we het hebben over verhaal in je foto, is er 1 element dat hierin super belangrijk is. En dat element begint bij deze vraag:

Hoe fotografeer jij meestal? Maak je vaker een foto verticaal, dus een ‘staande’ foto, of juist horizontaal, oftewel: een ‘liggende’ foto?

Als ik een gokje mag wagen: je maakt je foto’s waarschijnlijk meestal verticaal. Staand. In de ‘portret-oriëntatie’. Als je je telefoon opent, heb je hem nou eenmaal vaak rechtop vast.

Nu is mijn vraag aan jou: sta je er wel eens bij stil of de verticale stand de beste stand is voor de foto ie je gaat maken?

‘Landschap’ en ‘portret’

De horizontale en verticale oriëntatie noemen we ook al landscape en portrait, dus: de landschaps-orientatie, en de portret-orientatie. En hoewel die benamingen doen vermoeden dat je horizontale foto vooral schiet bij een landschap en een verticale foto bij een portret, ben ik hier om je te vertellen dat je dat lekker helemaal mag loslaten.

Voor welke oriëntatie je gaat hangt namelijk helemaal af van wat je wil vertellen met de foto. Wat je wil laten zien? Ik geef je een voorbeeld.

Wat zie jij?

Wat zie jij op bovenstaande foto? Probeer het eens te beschrijven.

Wat ik zie? Ik zie een jongetje dat voor een raam staat. Hij probeert de jaloezieën te pakken, of iets buiten te grijpen. Verder kan ik niet zoveel zeggen over dit moment.

Maar zie eens wat er gebeurt als we de omgeving in de foto betrekken..

Horizontaal geschoten is het het jongetje op de foto ineens een heel kléin jongetje. Nu valt me ineens op dat hij zelfs zo klein is, dat hij met één voet o’p z’n teen staan om bij hetgeen hij wil pakken te kunnen. Ook zie ik een heel klein jongetje dat heel alléén voor het grote raam staat.

Zie je wat een verschil in verhaal?

Dát is de kracht van context. De kracht van de keuze tussen wat je wel en wat je niet laat zien. Dát is de kracht van horizontale fotografie.

Want: bij een horizontale foto word je gedwongen meer van de omgeving in je foto te verwerken. En laat dat nou net een heel krachtig element zijn in je fotografie.

Bij deze snelle tip voor meer verhaal in je foto: Maak je foto eens vaker horizontaal

Om meer verhaal in je foto te creëren, en dus meer van het moment en het gevoel dat het moment je gaf te kunnen blijven herinneren: maak je foto’s eens vaker horizontaal. Laat wat meer lucht en ruimte om je onderwerp, en betrek eens wat meer van de omgeving waar je bent.

En ontdek wat het doet voor je foto. Wat het doet voor je herinnering aan dit specifieke moment.